NavdeepBhatia7ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਿਲਣਸਾਰ, ਮਿਲਾਪੜੇ, ਨਿਮਰ, ਸਾਦੇ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਪੁੰਜ ਸਨ ਅੰਕਲ ਜੀ ...
(14 ਅਕਤੂਬਰ 2021)

 

ਅੱਜ ਦੇ ਯੁਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਈ ਚੰਗੇ ਇਨਸਾਨ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨਇਨਸਾਨ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਕੀ ਹੈ? ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਰਦ ਸਮਝੇ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਪੀੜ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੀੜ ਸਮਝੇਜਿਸ ਅੰਕਲ ਜੀ ਦਾ ਮੈਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਸਨਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਭੀਮ ਸੈਨ ਸ਼ਰਮਾ ਸੀਲੁਧਿਆਣੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਖੰਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜੱਦੀ ਮਕਾਨ ਮਹੱਲਾ ਉੱਚੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਸੀਉਹ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਹਮਉਮਰ ਸਨਸਾਡਾ ਘਰ ਵੀ ਮਹੱਲਾ ਉੱਚੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਅੰਕਲ ਜੀ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਸੀ ਅੰਕਲ ਜੀ 70 ਸਾਲ ਉਸ ਮਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹੇ

ਅੰਕਲ ਜੀ ਤੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਹੀ ਮਹਿਕਮੇ (ਡਾਕਖਾਨੇ) ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਤੇ ਲਗਭਗ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਏਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਵੀਹ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨਇਸ ਸਾਲ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਖੰਨੇ ਦਾ ਜੱਦੀ ਮਕਾਨ ਵੇਚਣਾ ਪਿਆਛੋਟਾ ਭਰਾ ਤੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਲੁਧਿਆਣੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏਮੈਂ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਬੇਟੇ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ 6 ਸਾਲ ਤੋਂ ਖਰੜ ਸ਼ਿਫਟ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਅਤੇ ਭੀਮ ਅੰਕਲ ਜੀ ਬੇਹੱਦ ਕਰੀਬੀ ਸਨਕੋਈ ਦਿਨ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੰਘਦਾ ਜਦੋਂ ਅੰਕਲ ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਘੰਟਾ ਘੰਟਾ ਫੋਨ ’ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ ਕਰਦੇ

ਅੰਕਲ ਜੀ ਦੋ ਅਕਤੂਬਰ (2021) ਨੂੰ ਸਵਰਗਵਾਸ ਹੋ ਗਏ। ਉਸ ਦਿਨ ਵੀ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਘੰਟਾ ਗੱਲ ਹੋਈਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਗਹਿਰਾ ਧੱਕਾ ਲੱਗਾਪਿਤਾ ਜੀ ਵੀ ਤੁਰਨ ਫਿਰਨ ਤੋਂ ਅਸਮਰੱਥ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਖੰਨੇ ਸਸਕਾਰ ’ਤੇ ਨਾ ਪਹੁੰਚ ਸਕੇਲੁਧਿਆਣੇ ਬੈਠੇ ਹੀ ਵਿਯੋਗ ਵਿੱਚ ਤੜਫਦੇ ਰਹੇਮੈਂ ਖ਼ਬਰ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਖਰੜ ਤੋਂ ਖੰਨੇ ਸਸਕਾਰ ’ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆਸਸਕਾਰ ’ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਬੰਦੇ ਹਾਜ਼ਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਵਿਛੋੜਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ’ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਸਕਾਰ ’ਤੇ ਇੰਨੇ ਬੰਦੇ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਏ ਵੇਖੇਅੰਕਲ ਜੀ ਨੇ ਲਗਭਗ 38-39 ਸਾਲ ਡਾਕਖਾਨੇ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਕੀਤੀਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲੰਬਾ ਸੇਵਾਕਾਲ ਲੁਧਿਆਣੇ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾਖੰਨੇ ਤੋਂ ਲੁਧਿਆਣੇ ਜਾਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟ੍ਰੇਨ ਦਾ ਪਾਸ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀਜਿਸ ਟਰੇਨ ਦੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਚੜ੍ਹਦੇ, ਰੌਣਕਾਂ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਸਨਆਪਣੇ ਬੈਗ ਵਿੱਚ ਉਹ ਟਾਫੀਆਂ ਵੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਜੇ ਕੋਈ ਟਰੇਨ ਵਿੱਚ ਬੱਚਾ ਵੇਖਦੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਟਾਫੀ ਫੜਾ ਦਿੰਦੇ

ਸਵੇਰੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਜਾਂਦੇ ਵਕਤ ਅੰਕਲ ਜੀ ਗਊਆਂ ਅਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਬਰੈਡ ਘਰੋਂ ਲੈ ਜਾਂਦੇਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਉੱਤੇ ਪੱਟੀ ਬੰਨ੍ਹੀ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਕੀ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਸੱਟ ਲੱਗੀ ਹੈ? ਭੀਮ ਅੰਕਲ ਜੀ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਅੱਜ ਕੋਈ ਕੁੱਤਾ ਮੈਂਨੂੰ ਵੱਢ ਗਿਆ ਹੈਪਿਤਾ ਜੀ ਆਖਣ ਲੱਗੇ, “ਤੂੰ ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਬਰੈੱਡ ਨਾ ਪਾਇਆ ਕਰ।” ਅੰਕਲ ਜੀ ਨਾ ਰੁਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ

ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਿਲਣਸਾਰ, ਮਿਲਾਪੜੇ, ਨਿਮਰ, ਸਾਦੇ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੇ ਪੁੰਜ ਸਨ ਅੰਕਲ ਜੀਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਰੂਰ ਪਹੁੰਚਦੇਇਨ੍ਹਾਂ ਖਾਸ ਗੁਣਾਂ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਹੱਲੇ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੇ ਅੰਕਲ ਸਨਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ’ਤੇ ਸਦਾ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਹਿੰਦਾਪੱਕੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਆਸਥਾ ਸੀਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਮਣੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਨਾਗਾ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਸਨਮੌਤ ਤੋਂ ਕੁਝ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਪਾਠ ਕਰ ਕੇ ਆਏ ਸਨਨਾ ਮੰਜੇ ’ਤੇ ਪਏ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਾਈਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵਿਛੋੜਾ ਦੇ ਗਏ

ਸਸਕਾਰ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਸੀਜੋ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਕੀਤੇ ਹੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਾਈ ਜੀ ਨੇ ਅਰਦਾਸ ਵੀ ਕੀਤੀਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਕਲ ਜੀ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਟੇ ਹੇਮੰਤ ਨੇ ਅਗਨੀ ਸਪੁਰਦ ਕੀਤਾਸਸਕਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਭੀਮ ਅੰਕਲ ਜੀ ਦੇ ਬੇਟੇ ਤੇ ਬੇਟੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆਬੇਟੀਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਕੀ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਵੀ ਤੁਰਨ ਫਿਰਨ ਤੋਂ ਅਸਮਰੱਥ ਹਨਰੋ ਰੋ ਕੇ ਬੇਟੀਆਂ ਦੱਸ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਡੈਡੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਫੋਨ ਵਿਅਸਤ ਹੁੰਦਾਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਡੈਡੀ ਨੇ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ ਜੋਗਿੰਦਰ ਭਾਟੀਆ (ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ) ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ

ਅੰਕਲ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਬਹੁਤ ਗੂੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕਸਾਰਤਾ ਸੀਇਸ ਲੇਖ ਨੂੰ ਲਿਖਦੇ ਵਕਤ ਬੜਾ ਸ਼ਰੀਫ ਤੇ ਸਾਊ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦਾ ਹਸੂੰ ਹਸੂੰ ਕਰਦਾ ਚਿਹਰਾ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅੰਕਲ ਜੀ ਮੈਂਨੂੰ ਵੀ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰ ਲੈਂਦੇ ਸਨ ਅੰਕਲ ਮੈਂਨੂੰ ਅਕਸਰ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜ਼ਰੂਰ ਖਰੜ ਆਵਾਂਗਾ ਤੇ ਤੇਰਾ ਨਵਾਂ ਘਰ ਵੇਖਾਂਗਾਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ, ਮੈਂਨੂੰ ਹੁਕਮ ਕਰੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਧਰ ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈਹੁਣ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਉਮਰ ਪੱਖੋਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਗਿਲਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛੱਡਿਆ

ਬਿਨਾਂ ਛਲ ਫਰੇਬ ਤੋਂ ਅੰਕਲ ਨੇ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਿਤਾਈਸਵਰਗ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮੈਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈਜੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸਵਰਗ ਵਰਗੀ ਕੋਈ ਥਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਭੀਮ ਅੰਕਲ ਜੀ ਦਾ ਨਿਵਾਸ ਉੱਥੇ ਪੱਕਾ ਹੈਦੁਨੀਆਂ ’ਤੇ ਅੰਕਲ ਬਥੇਰੇ ਹੋਣੇ ਹਨ ਪਰ ਭੀਮ ਅੰਕਲ ਜਿਹਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ

*****

ਨੋਟ: ਹਰ ਲੇਖਕ ‘ਸਰੋਕਾਰ’ ਨੂੰ ਭੇਜੀ ਗਈ ਰਚਨਾ ਦੀ ਕਾਪੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਸੰਭਾਲਕੇ ਰੱਖੇ।)

(3079)

(ਸਰੋਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਲਈ: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.) 

About the Author

ਨਵਦੀਪ ਸਿੰਘ ਭਾਟੀਆ

ਨਵਦੀਪ ਸਿੰਘ ਭਾਟੀਆ

Kharar, SAS Nagar, Punjab, India.
Phone: (91 - 98767 - 29056)
Email: (singhbhatia71@gmail.com)

More articles from this author