NavdeepBhatia7ਜਦੋਂ ਬੱਚੇ ਪੰਜਵੀਂ ਛੇਵੀਂ ਵਿੱਚ ਅੱਪੜੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਨਾ ਮਰ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ...
(4 ਅਕਤੂਬਰ 2021)

 

ਕੁਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮੋਤੀਆ ਦੇਵੀ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਈ। ਉਹ ਸਾਰੇ ਮੁੱਹਲੇ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਸੀਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਝਾਈ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇਵਡੇਰੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰੀਕ ਹੁੰਦੀਮਹਿਮਾਨ ਨਿਵਾਜੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਿਸਾਲ ਵਿਲੱਖਣ ਸੀਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਦੂਰ, ਉਹ ਜੇ ਕੋਈ ਗੁਆਂਢ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਣ ਦਿੰਦੀਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸ਼ੁਕਰਾਨੇ ਵਿੱਚ ਕੱਟ ਲਈਪਰ ਜੇ ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ’ਤੇ ਝਾਤ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁੱਖ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰਹੇਔਖੀ ਸੌਖੀ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਤੀਤ ਕਰਦੀ ਰਹੀ

ਜਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਹੋਈ, ਉਦੋਂ ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਲਗਭਗ 20 ਸਾਲ ਸੀਉਹ ਮਹੱਲਾ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦਾ ਸੀਵੰਡ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਹਿਜਰਤ ਕਰ ਗਏ ਸਨਹੁਣ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਮਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਘਰ ਅਲਾਟ ਹੋ ਗਏ ਸਨਉਸ ਸਮੇਂ ਮੋਤੀਆ ਝਾਈ ਪਹਿਲੀ ਨੂੰਹ ਇਸ ਮਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹੀ ਆਈਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੋਤੀਆ ਨੂੰ ਝਾਈ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਵੀ ਉਹ ਝਾਈ ਬਣੀ ਰਹੀ ਮੁੱਕਦੀ ਗੱਲ, ਉਹ ਜਗਤ ਝਾਈ ਬਣ ਗਈਉਸਦੇ ਪਤੀ ਦੇਵ ਮਿਉਂਸਪਲ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਕੈਸ਼ੀਅਰ ਸੀਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਪਾ ਜੀ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਸਨਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਗੁਜ਼ਰ ਬਸਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀਪਰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦਾ ਝੋਰਾ ਸੀ ਕਿ 10 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਘਰ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਲੜਕੀ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ ਜੋ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਸਿਰ ’ਤੇ ਸੱਟ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵਿੱਚ ਰਹੀਉਸਦਾ ਨਾਮ ਬੇਬੀ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ

ਬੇਬੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਪੰਜ ਜਮਾਤਾਂ ਹੀ ਪੜ੍ਹ ਸਕੀਸਮੇਂ ਨਾਲ ਉਹ ਮੁਟਿਆਰ ਹੋ ਗਈਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਝਾਈ ਨਾਲ ਲੜਦੀ ਰਹਿੰਦੀਮੇਰੀ ਮਾਤਾ ਨਾਲ ਬੇਬੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਣਦੀ ਸੀਉਹ ਸਾਰੇ ਮਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੀ ਮੰਨਦੀ ਸੀਮੇਰੀ ਮਾਤਾ ਨੂੰ ਉਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੀ ਕਿ ਝਾਈ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ

ਸਮਾਂ ਬੀਤਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਅੰਤ ਬੇਬੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ ਬੇਬੀ ਨੇ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾਵੱਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਗੌਰਵ (ਗੋਲੂ) ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਨੀਲ (ਕਾਕਾ) ਰੱਖਿਆ ਗਿਆਝਾਈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀਉਸਦੇ ਦੋਹਤੇ ਉਸ ਲਈ ਪੁੱਤ ਹੀ ਸਨਦੋਵੇਂ ਬੱਚੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਏਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜੇ ਛੋਟੇ ਸਨ ਤਾਂ ਝਾਈ ਦੇ ਜਵਾਈ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈਜਦੋਂ ਬੱਚੇ ਪੰਜਵੀਂ ਛੇਵੀਂ ਵਿੱਚ ਅੱਪੜੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਨਾ ਮਰ ਗਿਆਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਬੇਬੀ ਵੀ ਮਰ ਗਈਝਾਈ ਲਈ ਉਸਦੇ ਪਤੀ, ਜਵਾਈ ਅਤੇ ਬੇਟੀ ਦਾ ਜਲਦੀ ਹੀ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਗਹਿਰੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਡਿਗਣ ਬਰਾਬਰ ਸੀ

ਹੁਣ ਝਾਈ ਵੀ ਬੁੱਢੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਹਾਰਾ ਪਤੀ ਦੀ ਅੱਧੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਸੀਝਾਈ ਨੇ ਹੌਸਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆਉਸਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆਆਪਣੇ ਦੋਹਤਿਆਂ ’ਤੇ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਰੋਅਬ ਸੀਜਦੋਂ ਬੱਚੇ ਮਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੀ ਕਿ ਕਿਤੇ ਉਹ ਬੁਰੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪੈ ਜਾਣਦੋਵੇਂ ਬੱਚੇ ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਪਾਸ ਕਰ ਗਏਪਰ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਦੀ ਉਸ ਕੋਲ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਝਾਈ ਦਾ ਵੱਡਾ ਦੋਹਤਾ ਗੌਰਵ ਕੰਪਿਊਟਰ ਸਿੱਖਦਾ ਹੋਇਆ ਉੱਥੇ ਹੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆਗੌਰਵ ਆਪ ਬੀ ਏ ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਨਾਲ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਬੀ ਕਾਮ ਰੈਗੂਲਰ ਕਰਵਾਈਬੀ ਏ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੌਰਵ ਦੀ ਸਿਲੈਕਸ਼ਨ ਡਿਊਕ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਖੇ ਹੋਈਫਿਰ ਐੱਮ ਬੀ ਏ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸੇ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਤਨਖਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗ ਗਿਆਛੋਟਾ ਭਰਾ ਐੱਮ ਕਾਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਕੋਚਿੰਗ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈਝਾਈ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਅਦਾ ਕੀਤਾ

ਵੱਡੇ ਦੋਹਤੇ ਦੇ ਘਰ ਲੜਕੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਝਾਈ ਨੂੰ ਪੜਨਾਨੀ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆਝਾਈ ਦੀ ਉਮਰ 85 ਸਾਲ ਹੋ ਗਈ ਸੀਬਿਰਧ ਅਵਸਥਾ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬੀਮਾਰ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਈਫਿਰ ਆਖ਼ਰ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਗਈ ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਝਾਈ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇਝਾਈ ਸਿੱਧੀ ਮੰਜੇ ’ਤੇ ਲੇਟੀ ਹੋਈ ਸੀਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਸੀਮੇਰੀ ਫ਼ਤਿਹ ਦਾ ਜਵਾਬ ਝਾਈ ਨੇ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਦਿੱਤਾਜਦ ਅਸੀਂ ਆਉਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਝਾਈ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦੋਹਤ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਅਸੀਂ ਵਿਦਾਇਗੀ ਲਈਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਖ਼ਬਰ ਆਈ ਕਿ ਝਾਈ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹੀਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਨਿਭਾ ਕੇ 85 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸੰਖੇਪ ਜਿਹੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇੱਕ ਦਲੇਰ ਵਿਅਕਤੀ ਵਾਂਗ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਚਰਦੀ ਇੱਕ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰਦੀ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਰੁਖਸਤ ਹੋ ਗਈ

*****

ਨੋਟ: ਹਰ ਲੇਖਕ ‘ਸਰੋਕਾਰ’ ਨੂੰ ਭੇਜੀ ਗਈ ਰਚਨਾ ਦੀ ਕਾਪੀ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਸੰਭਾਲਕੇ ਰੱਖੇ।)

(3056)

(ਸਰੋਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਲਈ: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.) 

About the Author

ਨਵਦੀਪ ਸਿੰਘ ਭਾਟੀਆ

ਨਵਦੀਪ ਸਿੰਘ ਭਾਟੀਆ

Kharar, SAS Nagar, Punjab, India.
Phone: (91 - 98767 - 29056)
Email: (singhbhatia71@gmail.com)

More articles from this author